чашка (ж.)
- О? - вели уредникот со насмевка и се оддалечува вртејќи ја чашката во својата рака.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Стариот носел шише со ракија и неколку чашки.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На некоја party ми приоѓа уредно избричен маж, вртејќи чашка во раката.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И одвреме-навреме потпивнуваше од чашката прикривајќи ја нервозата со наместена веселост.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
О колку се стаписуваше кога ќе му ја спомнев чашката!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Се поднапија и по некоја чашка винце и си легнаа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Никогаш не се ни трудеше да брои колку чашки испил.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Овој доктор Миха не излегуваше повеќе од својот кабинет - ни по театарските бифиња ни по писателските или новинарските клубови ни по маалските кафулиња, па дури престана кога доаѓаше на работа на едно место да си зема четврт бурек а во друга бурекџилница уште четвртинка со чашка јогурт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Во меѓувреме во библиотеката влезе госпоѓа Камилска со две жолти бакарни ѓезвиња со сварено кафе и два мали филџани во бакарна навлака и две мали празни чашки.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
- Скокна младиот артист, а мастиката му се одлеа од чашката додека цигарата ја изгасна не во пепелницата туку во пјатото со варените јајца исечкани на тркалца и посолени со црн бибер во капка зејтин.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Смуртено стана и донесе шише и две чашки.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Вие седите овде и не давате чашка ракија.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Истанбулската вода не е питка а оваа што се продава, во чашки или во шишиња, по рестораните, се довлекува од други места и со нејзината продажба многу луѓе печалат убава пара.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Им тури ракија во земјините чашки и им наздрави. И тие му наздравија.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Дива горчлива крв во чашката на макот. Патот на инсектите е тих.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
На другиот крај од просторијата имаше еден мал бар, обична дупка во ѕидот каде што можеше да се купи џин за десет центи во голема чашка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Татко и Камилски, во ритам на балкански џентлмени, на кои им се добро познати обичаите на ритерството на маса, ги допиваа чашките ракија и мастика без да си дотураат додека не ги испијат до дно и со мезето се служеа со усул.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Барабар со татко ѝ Никодин ги празнеше чашките и тегнеше од тутунот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За себе имаше само уште неколку чашки чај, во кои го истури сиот преостанат шеќер и повеќе ништо друго.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој некако неодредено погледна кон ќошот; потоа без колебање ја допи чашката и полека стана.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
