секне несв.
секне св.

секне (св.)

Така живееле, суви од иста невојла и плодни како риби, сиромаштијата ги доела на секната цицка и ги одржувала в живот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Додека јас не можам да сфатам што е тоа може да предизвикува потсмев во друштвото во кое се наоѓам, луминозноста на мојата стварност како да секна за еден кус миг во кој нешто се случи.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ми ги зеде децата и не би час секна водата. Наеднаш од секаде се тргна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И нас ако не нѐ би вода престори нѐ па секни, пресуши!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Златната она, црната она, што ти е мори чедо што не можеш солзите да си секниш?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Како тогаш да секна јазот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може некој очи ѝ го зеле, или болеста и неа ја исцица, ја секна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Разговорот им секна. Молчат. Погледот им скита по дрвјето, по парталите од облаци што високо бродат над боровите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во долот ни секна тропотот на водениците како да преврнал дожд како да папсал гром како да свенало цвеќето по меѓите.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Веднаш испратија двајца војници в село да донесат копачи, и уште во истиот ден до ужина каналот беше откриен и водата секна во тврдината.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога секна и млекото од оваа коза, Мајка повторно се соочи со опасноста од гладот кој им се закануваше на нашите животи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И тогаш удри дождот. Господе, си мислам, ова дека секнаа очите мои, ова дека немам повеќе солзи, си мислам за дождот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некаде приквечер, кога капавиците од неговата стреа сосема секнаа, тој ја напушти таа празна работа и се тргна од прозорецот, изморен од напрегнувањата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Момчето ги спушти клепките и песната секна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Море, ќе ја секнам рекава! Некој голем оган гаснам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Расплакана жена во одминати години, излезе од пожариштето и кога пред себе го виде Ѓорѓи, застана како омелушена. Секна плачот во нејзината уста.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Разговорот секна и солзите испарија кога во кујничето се втурнаа Пела и Мурџо, очигледно и двајцата гладни.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Го нашла на средсело и пред сите луѓе беше му рекла: „Јас тебе ќе дадам градината, нивата сосе оревите, црниците, куќата сосе црниците, пари не сакам да ми платиш, бакшиш ти ги оставам, само ќе гледаш чешмата да не секне.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Светлината на манастирот згасна, чешмата секна, штурците исчезнаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Значи, од следната 2005 година платите на вработените во Радио „Велес“ почнаа перманентно и редовно да доцнат – бидејќи секнаа неговите законски извори на финансирање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Повеќе