работа (ж.)
Се запре работата во фабриката, нѐ изведоа во логорското двориште.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Копулацијата е сериозна работа, без резултат. Освен болеста, и тагата.”
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Се жалеле и од други работи и правото на озборување било неограничено
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Би можела да започнам веднаш со работа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сакавме да земеме многу храна, па со козите да се скриеме во блиската планина со пештери, да живееме едно време од млекото на козите па, кога ќе се смират работите, да се вратиме во градот, кога ќе се врати и слободата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Велиш, нивна работа? - беше збунет старецот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Почнаа да прашуваат за многу работи.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Гледај си своја работа!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Не можам, мамо! - Обиди се! Ајде цртај, јас си имам работа!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Синко мој, нема подобри услови и подобри времиња, без подобри луѓе, без работа и без саможртва.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но на тие иронии еве со што јас ќе одговорам: Не е вистина кажувањето дека не ќе излезе ништо од усилбите на Русија и Австро-Унгарија да се уредат работите во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие раководци ги прават сите усилби да ги покажат мотивите и самото движење како што им се сака ним; ама работата е оти не само ние, ами и другите имаат разум и очи да видат и да разберат како е вистината.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Малку тоа: името Бугарин што ги тераше европејците да се однесуваат со недоверба кон работата на Организацијата, гледајќи во неа желба на Бугарија со револуција да ја наруши рамнотежата на Балканскиот Полуостров, и непостојаноста на бугарската надворешна политика, насочена сега против Русија сега со неа, послужи како причина за да се согласат Русија и Австро-Унгарија заедно, со заемна согласност, да ги решаваат балканските прашања.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Волјата на двете сојузни држави: Русија и Австро-Унгарија може да сретне противдејство само од Турција и од нас, но најповеќе од нас, зашто со реформите се бараат, не од нас, а од Турција, задолженија и ако ние со нашите работи покажеме оти тие задолженија што се бараат од Турција не нѐ задоволуваат, тогаш ние само ќе ѝ помогнеме на Турција ништо да не воведе од реформите што се бараат од неа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа беше престапничко поведение кон македонските работи и главен престапник во нив се јавува официјална Бугарија и бугарскиот народ, којшто не можеше да ја натера својата влада да се застапи за своите македонски клиенти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но видовме оти онде имаме работа не со едно, ами со цели 4 имиња, коишто означуваат дека до пред неколку години немало точно определено народно самосознание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сега во Бугарија е мода да зборуваат дека најголеми непријатели на балканските Словени се: Русите и Австро-Унгарците, кои сакаат на почва на македонското прашање да се зафати и да се продолжи една борба меѓу Србите и Бугарите, која ќе ги ослаби силите и на едните и на другите до таква степен што ќе треба да се набркаат во балканските работи Русија и Австро-Унгарија и првата ќе ги завојува Бугарија и Стамбол, а втората Србија и Солун.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А бидејќи таквото обезбедување никојпат не е сигурно, без да се ангажира една од големите држави или неколку од нив со оружје в рака да го поткрепат тоа обезбедување, тогаш од Бугарија не можеше да се очекува замешување во македонските работи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Губењето на чуството за време е страшна работа.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Оваа шанса за работа за неа беше повеќе како забава, бидејќи многу го сакаше модниот занает и светот на кој тој занает припаѓаше: боите, новите форми на моделите, текстурите на штофовите, деталите на чевлите, накитот, украсите во косата, движењата на манекените, атмосфера на припремата, изненадувањата кои се случуваа на секоја ревија, динамиката на работата која во себе носи големи тензии но со тоа и нови плодови на креацијата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
