проклетник (м.)
Чекоревме натаму кон следниот поход слушавме гласови во наша близина суровите проклетници печеа срна и дрмаа шишиња со ракии и вина
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници е наменет за бедници од возрасни сѐ до малолетници за татини и мамини галеници за газди и крупни стопанственици
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сакале да глумат партизани во шума проклетници кои се хранат со мрши во шумата стрелаа невини срни во градот убиваа човечки души
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници е збирка за почетници се разликува од другите книжевници може да го читаат и пратеници затвореници и сите истомисленици
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници е збирка за капиталисти садисти и алчни комунисти препорачлив за лажни моралисти па се до манекенки на писти
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници говори за грешници лузери, скотови, ветерници за сите маченици и штетници за ситни души и неверници
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници е пожелен за швалери па сѐ до кројачи на завери од робови, снобови и попови до џандари, инспектори и лопови
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Проклетници е пожелен за службеници и оние што паѓаат на коленици за курви, педери и вештици за изроди и странски платеници
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Умрете вие проклетници На нашето раздобје... Во тивката вечер на осаменоста Со прекршени раце преполнети Со бисери од очните длапки.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Кога светот стои во место кога лудаците остануваат на престол кога тешко се стига до вистината стиховите ја мрдаат жабокречината Кога доблеста знае да кризира и душата со чемер тетовира кога љубовта знае да девалвира вистината на хартија се гравира Проклетници одземаат живот ѕверовите се грабаат за имот лудаците го убиваат мирот стиховите сведочат на листот Лудаците сепак умираат ѕверовите во пекол заминуваат карактери и луѓе се менуваат а стиховите на лист остануваат
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Видоа дека тој проклетник им нафрлил слама околу куќата, ја потпалил за да ги изгоре.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Понекогаш старицата, проклетницата исчезнуваше и со денови ја немаше.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Раскрварен, јаден да биде се трудат разединет, газен од изроди свои проклетници, ѕверови недостојно му судат свој кога те гази најмногу боли
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
- Леле, внуко, Ѕвездо моја, како да те крепам, мило? да ми станеш, мила Ѕвездо - ти да станеш - јас да легнам - зашто мене ми е редот - јас да умрам и куртулам - од пустава старост мачна подгрбена, снемоштена, без домаќин - без чедото - сосечено од душмани - стани, мила моја Ѕвездо - мене стара да ме легнеш! - зашто змија ме каснала - отровница, проклетница - леле, злоба озлобена ме раскина, ме парчоса - да си појдам во темната - во темната безденија - мене таму ми е редот...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Време е неверниците да замолкнат оти сакаат на крст да нѐ распнат време е проклетниците да се очистат и свињите што земјата ја гадат
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Рече: - Сигурно, тоа ќе биде најправедната казна. Како можеш со тоа анџариште да го бодеш, проклетнику ниеден!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Било некако време за икиндија, молитва во предвечерните часови, и се спуштале над нив, сами и изгубени на плитка вододерина, мраќава и есенски дожд, и веќе се стемнило, а Турчинот, во тишината со сосема ретки истрели, го заборавил својот алах: стиска нож и лази кон слепиот проклетник, ќе го коле, ќе ја одмаздува верата и честа на Империјата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Некој забуцал вила во ребрата на моето воле. Лапајте, проклетници, и протегајте се крај оган.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Проклетници, не ме оставаат на спокојство.“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Проклетници, не можеа ли да го отепаат тој пусти крал порано или подоцна, кога нема свадби, - гласно негодуваше Вита...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
