потклекне (св.)
Пред некој ден ги расчистував старите работи во гаражата на татко ми во населбата, која сега веќе е одалечена само неколку минути возење од старата зграда што не му потклекна ниту на земјотресот и го пронајдов плишаното зајаче што ми го купи чичко ми од првата плата. Преживеало!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Но сега, повикувајќи ве да истраете во битките свои и да не потклекнете пред душманите што сакаат да ве нема од земјата ваша, сакам да ви го кажам ова: блажени се оние што го љубат името свое, та со делата свои го воздигнуваат, оти така го слават и Бога што тоа име според волјата своја им го дал.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Нозете веќе ми потклекнуваат ко засечени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Огнот веќе потклекнува и се намалува, се повлекува од лицата наши.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
дрво удрено од ровја, црно и го фаќам в гуша и го стегам колку што можам, а тој само потклекнува и кркори,
небаре да брбори во вирче вода, пушта шапки и очите му
излегуваат надвор, ко откатени ореви, бамуја, и потоа
памтам само дека ме удри нешто по глава, и ми скрцка
нешто во главата, мислиш некој џам ти се скрши во главата и после, кога се освестив се видов бос, ми ги собуле
чевлите и чевлите ги видов на нозете од старшијата, оти
после многу денови ме тепаше, ќе ме потепа, потепа, и ќе
си фати настрана, и ќе се погледнува во чевлите, во ботушите, ќе се кочопери, ко петел на буниште, ама нема
веќе што да ми земе, може само животот или калта од
под ноктиве да ми ги земе, и сега еве се дотркалав и до
ножот од брат ми...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Едната буква од вертикалниот ред беше падната, а долната штангла, напречната, искривена и целиот круг малку поднаведнат на едната страна, како да потклекнал под тежок напор од другата страна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Почнаа да ми потклекнуваат нозете, да ме фаќа треска.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе мјаукне мачка, а мене ќе ми потклекнат колената.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Раката потклекна, и сфатив дека не можам да убијам ни од сочувство, а камоли од омраза!
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Одлучи цврсто кон што се пробиваш Напати потклекнуваш и на најмали провокации И ако во вистинско време не лобираш
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Онаков долгач, тој кога одеше потклекнуваше и се веднеше на левата нога.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Нозете ни потклекнуваат, ни се тресат колената.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почна да потклекнува и дури да паѓа на колено. Се срамеше.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Да го сменев, ќе значеше дека сум потклекнал пред заплашувачкиот поход.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Огнот се разгорува, кладата веќе потклекнува. Ѝ крцкаат, ѝ клецаат колената.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Даваше отпор, и потклекна. Ми веруваше. А јас ја изневерив.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Под тој нов, силовит притисок, впрочем како и другите европски земји, конечно потклекна и капитулира и Грција.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тие се посебно засилени откако останавме единствена земја која го брани чистиот комунизам и не потклекна на советскиот ревизионизам.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нивните дискретно откриени, напудрени раце. Турајќи саке, потклекнати, со исправено и гордо држење.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
А собата наша и натаму им потклекнуваше на маглата, дождот, ’ркотницата...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
