подзапре (св.)
Ни се истргале кошулите од појасот, а луѓето подзапираат и се чудат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но и со таква лутина нешто ме тера да подзапрам пред прозорците од бараките, да се видам на стаклото, да ја навалам капата над увото, да ги натресам кадравите коси.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Офицерите подзапираат во купчиња со преполнети чаши во рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Здивот му подзапираше од силното чукање на срцето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Бугарското војниче подзапира малку на средината од реката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во тој момент одзади наближи една мала селска кола, која што подзапра кај раскрсницата, за да заврти по другиот пат.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Носачите на сандакот малку се поколебаа и подзапреа, зашто кон нив се тркалаше голема група народ, викајќи и пеејќи алилуја.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Која ли рака, кажи ми, ќе може да ја позапре која ли сила варварска ќе може да ја изгаси?
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Наеднаш слушна смеење и подзапре чекор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Подзапре малку и чистејќи ги ноктите со врвот од перцето неочекувано праша: - А јас да сум Херкул и да го навртам Вардар кон училницава, ќе ја исчистам ли, придавки?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Додека се движев околу уличките на Карловиот мост, зјапајќи во витрините на магацините или така неопределно ненадејно пред мене помина една старовремска кочија, се подзапрев и улицата од сите страни затворена.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Подзапираме под една слива, претоварена со сливи модрачки и се развардуваме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И, наеднаш сфатив дека сеќавањето најпрвин ми подзапре на оваа постојка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Луѓето ќе подзапрат, ќе завртат со главите и ќе си заминат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Легнувам убаво и се починувам. Чекам да подзапре чукањето на срцето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас ќе подзапрам, колку да си ги одморам очите, и пак ќе продолжам да зборувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Возот почна да подзапира, се слуша за големи намети на пругата, за длабоки соспи снег.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Цела божја година ти поминала, небаре некој да те подзапрел на патон, да те прашал нешто и си заминал. Толку.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ми се врти ко на трчање, што се вели, да не знаеш кај си подзапрел, а каде си продолжил.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога подзапреа свирките и тапаните, се чу пеењето на попот проследено со штракањето на кадилницата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
