зачешла (св.)
Ко пресадени дрвца, вели и си ја зачешлува косата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Та со што ќе ја зачешла невестата свекрва си вечерта по венчање и на што ќе „т'кне прва вошка“ од неа, ако свекорот не ѝ купи нов чешел?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Што му направија за сите девет месеци интернација...? И види: Застанат пред огледалото, Макс Мертен го вади коскеното чешле од внатрешниот џеб на сивиот ленен костум и сака строго да ја зачешла својата мазна фризура, кога забележува дека нема лице.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се зачешлав, едно влакно ми падна од косата и го скрши мијалникот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
