есеист (м.)
ТАА не е политички весник и не ѝ требаат колумнисти, есеисти и други исти како него, кои шетаат од редакција во редакција.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Знаменитиот есеист од ренесансната епоха Мишел Екем Монтењ, еврејскиот маран, преобратен христијанин, во една од најчитаната книга на сите времиња, во неговите Есеи, на пријателството му посвети одделен есеј кој не престанува да се толкува речиси пет векови.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Еден од „самопрогласените“ рецензенти на ова издание пиша дека ова е еден хибрид помеѓу (стихо)збирка од есеи и добар Марвел стрип.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Станува збор за нималку обична книга во форма на некаков политички манифест кој вооедно е и строго филозофско четиво, книга во која полемиката со есеистот Францис Фукујама се среќава со коментарите и расправите за Хајдегер, Бланшо и Левинас. И Маркс, се разбира.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Маргерит ЈУРСЕНАР (1903–1989), Франција Француска писателка со светска слава. Романсиер и раскажувач, есеист. Прва жена член на Француската академија.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Минувајќи убав дел од животот во вечно читање и проучување на француската книжевност, како дел од мојата професионална вокација, во текот на годината влегував во преписка со познати француски поети, есеисти и мислители, кои се канеа на меѓународниот поетски собир во Струга.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сотир Паскали, од еден голем хрватски есеист и франкофон, Матвеј Предраговиќ познат по својата интелектуална храброст во светот, особено кога се работеше за помош и поддршка на затворани писатели од автократските режими кои ја ограничуваа слободата на мислењето, дозна за случајот на хрватскиот сликар Јосип Рацич, кој сонувал да го стигне парискиот импресионизам и да им се придружи на париските импресионисти со својот незадржлив сликарски порив и дарба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
