балет (м.)
Дрвјата како да играа балет, а снегулките како да ткаеја најубава бела сказна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Колку ли пати во ова макабрично патување, во трагикомичниот балет на сенките на водичите, во близината препознавав луѓе од мајчина и таткова рода како ми се приближуваат, но не го чинат последниот чекор до мене, а и јас останувам нерешителен на тоа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се разбира дипломатскиот балет е необична синтагма, но никогаш не сум помислувала дотогаш колку е смешна нејзината конотација во контекстот што го означува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Но балетот е нејзината најголема страст. Цела му се предава.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но и тој не можеше да се ослободи од макијавелистичкото заложништво: целта да го спаси Тунис во текот на неговото триесетгодишно апсолутистичко владеење со оваа земја, не успевајќи да му одолее на неизбежното негување на култот на личноста, на арбитрарната автократија, на балетот на властољубивите куртизани околу него, најголемите, еден ден, да му ја преземат власта.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
По повод карневалот 1627-та, Војводата Савојски наложува да се изведе балет во кој дванаесет карпи оживуваат и почнуваат да танцуваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Таму беше отидена да изучува модерен балет, тап, и балет.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
По завршувањето на студиите, паралелно со сликарството, Џарман се занимаваше и со креирање на костими и сценографија за Ројал Балетот и за операта Колосеум во театарот Колосеум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога ја напушти болницата, заборави на болките. Ѝ остана само една: балетот!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но Елен Лејбовиц, соочена со медиумските црно-бели слики кои ги изнесуваа последиците од задоцнетиот европски дипломатски балет во регионот и раскажаните епизоди од мојата балканска сага, бараше начини, како мојата раскажувачка вистина да се наметне како веродостојна алтернатива.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Сите нејзини мечти, сите копнежи се содржеа во еден единствен збор: балет.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кога тогаш грешниците, една по една, ќе вежбаат јога и ќе танцуваат модерен балет без никој да ги задева.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
КРИСТИНА: Веќе нема да има балет, веќе нема да има ништо.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Како мала учела балет, свирела на пијано, посетувала театри, концерти, многу читала.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ја насрчуваа: пак заедно ќе играме балет!...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Штутгаржанинот се гордее со тоа што во неговиот град се наоѓа најдобриот балет во Германија и најпознат во Европа, по рускиот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
За нив специјално свој состав имаше направено Метеорот. Проклет да бидам, балет.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Механичкиот балет на сликарот Fernand Leger беше инспириран пред сѐ од едноставните машини, оние на Epstein и Gremillon.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
О, боже! Уште беше поделикатно со кандидатките за балет, проклетство.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во еден дворски балет изведен токму 1600-та во Болоња („Планината на Кирка“), кавалерите се претвораат во животни и обратно. И пак: она неживото оживува!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
